İç Mekan

Çevre Planlaması

Doğal çevre hem bir engel hem de bir yardımcıdır ve mimar hem onun yardımını davet etmeye hem de saldırılarını püskürtmeye çalışır. Binaları yaşanabilir ve konforlu hale getirmek için ısı, soğuk, ışık, hava, nem ve kuruluk etkilerini kontrol etmeli ve yangın, deprem, sel ve hastalık gibi yıkıcı potansiyelleri öngörmelidir.

Burada ele alınan çevreyi kontrol etme yöntemleri, planlamanın yalnızca pratik yönleridir. Mimar tarafından dışavurumcu yönler bağlamında ele alınırlar. Binaların yerlerine göre yerleşimi ve biçimi, binalar içindeki alanların dağılımı ve aşağıda tartışılan diğer planlama araçları, mimarlık estetiğinin temel unsurlarıdır.

Oryantasyon

Binaların eksenlerinin ve parçalarının düzenlenmesi, güneş, rüzgar ve yağışın etkilerini kontrol etmeye yarayan bir araçtır. Güneş, rotasında düzenlidir; güneyi tercih eder ve Kuzey Yarımküre’deki binaların kuzey görünümlerini ihmal eder, böylece bir planın eksenini ona doğru veya ondan uzağa çevirerek ısı için yakalanabilir veya soğuk için kaçınılabilir. Binalarda, her bir alanın ekseni ve yerleşimi, aldığı güneş miktarını belirler. Yönlendirme, sirkülasyon için havayı kontrol edebilir ve rüzgar, yağmur ve karın dezavantajlarını azaltabilir, çünkü çoğu iklimde hakim akımlar öngörülebilir. Yakın çevrenin özellikleri de yönelimi etkiler: ağaçlar, toprak oluşumları ve diğer binalar gölge yaratır ve rüzgarı azaltır veya yoğunlaştırırken, su kütleleri nem üretir ve güneşi yansıtır.